Instalacje miedziane są dosyć popularne, ze względu na swoją bakteriostatyczność - zapobiega namnażaniu się bakterii w wodzie pitnej. Instalacja ta jest przy tym także bardzo estetyczna (oczywiście wykonana poprawnie oraz z dbałością) i zapewnia minimalne opory przepływu wody ze względu na charakterystykę budowy łączeń, czyli brak przewężeń i chropowatości powierzchni rury.
Połączenia miedziane możemy wykonywać na trzy sposoby:
Pierwszą opcją jest lutowanie kształtek, w tym przypadku smarujemy rurę topnikiem a następnie, po wsunięciu złączki na rurę, podgrzewamy ją palnikiem do wysokiej temperatury i rozpuszczamy cynę.
Drugą opcją, coraz popularniejszą ze względu na swoją prostotę i szybkość jest system zaciskany. Kształtkę nasuwamy na rurę a następnie prasujemy zaciskarką.
Trzeci sposób, to złączki skręcane. Te nasuwa się na rurę i skręca nakrętkę aby zacisnęła się na rurze (podobnie jak PEX skręcany)
Rury te także bardzo dobrze sprawdzają się na montaż w kotłowni, szczególnie przy piecach stałopalnych ale i nie tylko.
Do głównych minusów instalacji miedzianych należy jednak cena. Miedź jest stosunkowo drogim materiałem, co z kolei prowadzi do istotnej kwestii - rury miedziane muszą spełniać pewne standardy, ze względu na swoją charakterystykę, to też powinniśmy szukać materiału dobrej jakości.
W przypadku tej instalacji, powinniśmy zdecydowanie stosować filtry mechaniczne do wody, a także czyścić je systematycznie. Dodatkowo woda w takiej rurze nie powinna zbyt długo stać w miejscu.
Trzeba także unikać łączenia miedzi z innymi metalami, jak stalą, nawet ocynkowaną. Prowadzi to do przyspieszonej korozji.