PVC-U

PVC-U, czyli system klejony. Nieplastyfikowany polichlorek winylu. Na ten moment być może najbardziej awaryjny dostępny system. Są to rury plastikowe, o pewnej elastyczności. Występują w kilku kolorach, białe kształtki niektórych producentów łudząco przypominają instalację PP. 

Instalację z tego materiału banalnie prosto wykonać. W pierwszej kolejności trzeba przyciąć rurę na odpowiednią długość, następnie wyrównać i odtłuścić postrzępiony koniec. W dalszej kolejności zarówno złączkę jak i koniec rury smarujemy klejem do PVC i łączymy. Po jakimś czasie (patrz informacja na kleju) element jest gotowy. 

Co do minusów i tego, dlaczego system ten odchodzi w odstawkę. Jest bardzo podatny na uszkodzenia mechaniczne. Bardzo łatwo uszkodzić rurę choćby nieumyślnie. Często po kilku latach pękają samoistnie, kiedy są przymurowane w ścianach (instalacja musi pracować!). Podczas skręcania połączeń gwintowanych, można złamać gwint, czy spowodować pęknięcie samej złączki. Przez charakterystykę instalacji ciężko od ręki naprawić uszkodzenia - trzeba doklejać kształtki, materiały nie wszędzie są dostępne, przechodzenie z sytemu PVC na inny (np. PP czy miedź) jest utrudnione.

Często, kiedy instalacja jest zamurowana w ścianie, wymiana baterii, czy zaworka od toalety, niesie ze sobą bardzo duże ryzyko uszkodzenia instalacji.

♦ Można spotkać się także z systemem CPVC-U. Zasada działania tego systemu jest taka sama, materiał nieznacznie się różni. CPVC-U występują w kolorze szarym.